Ik ben geboren in 1957 . Ruim 12 jaar na de Tweede wereldoorlog . Mijn jeugd was geweldig , Nederland zat midden in de wederopbouw . Er was werk genoeg en we werden opgevoed met vooral plichtsbesef en verantwoordelijkheden . Maar alles had ook een keerzijde : een booming industrie , woningbouw , het toenemen van nationaal en internationaal reizen nam een hoge vlucht . Het kon allemaal niet op maar de keerzijde van deze exponentiële groei werd ook langzaam duidelijk . Ontbossing , de plasticsoep , een verpeste atmosfeer , ach , we wisten het wel . Maar deden er vervolgens weinig mee , je draaide mee in het machientje zoals van je verwacht werd .

En toen kwam COVID-19 . Zomaar een virus uit het verre Oosten die niets met een normaal griepje te doen had . Ik was verkouden en mocht vervolgens de komende weken niet meer op mijn werk verschijnen . En zo vele anderen . De wereld staat op zijn kop , aandelenmarkten zakken in elkaar , die opgeblazen luchtzakken bleken eigenlijk geen moer waard . Maar wat ik tot nu toe gezien heb is dat de natuur wel blij is : daar gaat het leven door . Water word schoner ( dolfijnen in Venetië ? ) , nagenoeg geen luchtverkeer en straatverkeer is ook gereduceerd tot het noodzakelijke .

De mens zal tot bezinning moeten komen , misschien hét moment om de maatschappij anders in te richten . Niet meer die eeuwige groei ( waarvoor ? ) , meer sociale cohesie en datgene belonen wat er echt toe doet . Dat was tot nu toe nagenoeg nooit . Geen kapitalen naar een kleine elite die miljarden verdiend , maar het geld eens gebruiken waar het echt nodig is . Er is genoeg op de wereld .

Maar het weerhield mij er natuurlijk niet ervan om mijn vlinderval eens uit te proberen en de eerste keer was het al raak : 4 nachtvlinders 🙂 . En een tochtje naar de steenberg ( nagenoeg geen mensen ) leverde ook alweer wat nieuws op . De natuur gaat gewoon door . Met of zonder mensen . Zonder misschien zelfs beter ……… Wees voorzichtig !

Honderden foto’s staan geduldig te wachten op de harde schijf . Daarvan zijn twee backups om te voorkomen dat er ook maar iets verloren gaat . Die harde schijven kunnen het ook begeven , een kwestie van tijd . Nu kun je vandaag de dag heel makkelijk een tooltje downloaden via sites waar foto albums verkocht worden . Daar kun je je foto’s in plaatsen , croppen , van tekst voorzien , uitlijnen en het resultaat is ronduit mooi te noemen . Ik heb dit gedaan met alle waarnemingen tot nu toe , van elke soort een foto , van 2012 tot en met december 2019 . 120 pagina’s , 800 foto’s , hoogglans en met een mooie kaft , bijna professioneel te noemen . Oplage ? Één exemplaar 🙂

Altijd even nalopen , determinaties , en zo kwam ik erachter dat een cicade verkeerd gedetermineerd was . Laatst had ik een nimf op de foto gezet en een waarneming uit 2012 bleek fout en was een adult uit dezelfde familie . En zo word de site beetje bij beetje verbetert 🙂

• 

• 

Men neme een krat van ca 60x40x30 , twee lampen ( spaarlamp daglicht 20W en UV 20W ) wat latjes , schroefjes en installatiemateriaal en voilá : de nachtvlinderval , zo gekopieerd van het web . Nu nog het weer om hem buiten te zetten en uit te proberen . Het geheel kostte net 60 euro 🙂 .

Op het internet is veel te vinden , je kunt iets vergelijkbaars kopen voor ca 300 euro (!!!) . Ik ben benieuwd hoe dat hier werkt , afgelopen jaar was bar en boos , als er geen nachtvlinders zijn zal ik ze ook niet kunnen vangen . Maar benieuwd ben ik wel 🙂

Het is nog geen voorjaar , maar een winter heb ik ook nog niet gezien . Dat zal dit Veelstippelig Aziaatje ook gedacht hebben en kwam uit zijn schuilplaatsje . Vaak zitten ze daar massaal . Het is een exoot , een invasieve soort en even zou je denken dat er teveel zouden komen . Maar de natuur heeft zo zijn eigen middelen om dat op te lossen : Veel ( en alleen maar ) Aziaatjes zijn geïnfecteerd met Hesperomyces virescens , een schimmel die je kunt herkennen aan de gelige “draadjes” die je dan op de dekschilden ziet . Uiteindelijk overleeft het diertje dat niet :p

Dát zijn springstaartjes . Geen insecten , en ik heb ze ondergebracht bij overige geleedpotigen . Ook deze vond ik tussen bladafval , wat een minicosmos op zichzelf is , maar het is een hele kunst om ze goed op de foto te krijgen . Deze , Dicyrtomina ornata , is maar 1-2mm groot …….. Dit exemplaar was echter “bezig” met iets wat ik niet goed kan zien , spinnetje ?

– Een aantal dingen : rechts heb ik enkele links toegevoegd . Enerzijds persoonlijke websites met prachtige foto’s , anderzijds de broodnodige determinatiehulpen . Dit zal doorlopend uitgebreid worden .

– pagina “zeldzaamheden” toegevoegd , als aanvulling .

– de pagina “apparatuur” heb ik aangepast : ik ben wat dieper ingegaan op het maken van stationaire opnames met de canon en bijbehorende software .

– en nog steeds ……. betrap ik me op onjuistheden . Waarneming ( mijn eigen waarnemingen ) doorlopend kwam ik erachter dat de vlieg Phasia aurulans goedgekeurd was op waarneming als Phasia aurigera , een zeldzaamheid overigens . Maar zo kom je steeds weer iets tegen . Zo zijn een aantal waarnemingen als indet. bestempeld : ik kan niet voor 100% zeggen dat de soort correct is dus ……..