Alle beestjes groot en klein

Het is inmiddels Mei 2022 en na belabberde wintermaanden en een nat voorjaar begint het eindelijk eens te gloren aan de horizon . Natuurlijk zijn mijn vrouw en ik weer de bekende plaatsen langs geweest en het heeft ons alweer verbaasd . Zo goed als altijd vinden we wel weer iets nieuws voor ons , maar gezien het aantal soorten insecten verbaasd me dat niets 🙂 . De Beemkroonschildwants en een Knotssprietbladwesp (Abia sericea) staan als zeldzaam te boek . Hier een slideshow van al dat nieuws , we keep going on !

Als in het voorjaar en zomer de thermometer meer als 20 graden aanwijst , kun je hem tegenkomen : de Gouden tor . Hij staat als zeldzaam te boek , hoewel je hem hier in de buurt regelmatig kunt zien als je weet waar je kijken moet . In het voorjaar vaak op Braam en Meidoorn . Later in het jaar veel op Koninginnekruid . Ze zijn gek op nectar . Het is een rustige soort die zich makkelijk op de foto laat zetten . In tegenstelling tot andere (bladspriet)kevers kan hij zijn vleugels heel snel spreiden zonder de dekschilden op te lichten en is dan bliksemsnel weg . Het is een vrij grote kever : ca 18mm . Dit jaar was het een complete verassing : we kwamen een levend exemplaar tegen op 23 Oktober ! Zo laat in het jaar nog ………… Het is mijn favoriete keversoort die me altijd blij maakt 🙂

24 April 2020 . We waren aan de wandel in het Schutterspark en een dode berk was omgevallen . Het hout was zacht en vochtig , met schimmel en dat vraagt altijd om een kleine check . Tot mijn verassing kwamen we 2 Kleine vliegende herten tegen en twee kleine roodbruine kevertjes die ik niet kende . Op een facebookgroep werd ik al gauw aangesproken over deze soort , die wel eens een nieuwe zou kunnen zijn , dus heb ik foto’s gemaakt van de habitat en de kevertjes . Twee zijn er opgestuurd naar Naturalis . Het bleek te gaan om de Uloma culinaris , een nieuwe soort voor Nederland 🙂 . Naderhand ben ik er nog enkele tegengekomen in deze buurt , evenals een pop die ik uit kon laten komen .

Juli 2019 . Struinend langs de Rode beek fotografeerde ik een mooi langsteelwespje . Thuisgekomen werd het gemeld op waarneming en tot mijn stomme verbazing kreeg ik snel antwoord : het was een nieuwkomer voor Nederland en luisterde naar de naam Prionyx kirbii . Op verzoek kreeg men alle gegevens over de biotoop met foto’s en enkele maanden geleden kreeg ik het artikel gepubliceerd in Entomologische berichten . Zo zie je maar dat iedereen die zijn ogen gebruikt de kans loopt iets echt zeldzaams tegen te komen .

Dat was iets waar ik me in het verleden nooit in verdiept had , of liever gezegd , ik had mijn handen al vol aan insecten . Maar gaandeweg ging ook die wereld voor me open . Nu het weer kouder word , komt dat meer en meer in beeld . De laatste keer naar het Limbrichterbos leverde in elk geval weer mooie foto’s op en stiekem keek ik uit naar een Koraalzwammetje of een Kroontjesknotszwam . Tot onze grote verbazing kwamen we die ook tegen , een oude rotte boom zat er vol mee ! Wat een schoonheid 🙂 . Detailfoto’s onder paddestoelen .

10 Oktober en vandaag word het weer een fantastische dag . Tijd om toch even eropuit te trekken met de camera’s voordat de kou ons gaat gijzelen . De teller op waarneming staat inmiddels op 4962 waarnemingen sinds 2013 , zal ik de 5000 dit jaar nog volmaken ? Ondertussen zijn er weer 8 foto’s vervangen , 4 nieuwe soorten erbij , en zelfs in eigen tuin kwam ik onderstaand wantsje tegen met de fantasievolle naam Stippelblindwants . Ook alweer zo’n normale soort die ik voor het eerst zie in al die jaren 🙂 . Het blijft me verbazen !

Op een kapvlakte in de Schinveldse bossen draaide ik een stuk stam om en tot mijn stomme verbazing stak er een staart uit van naar wat later bleek een Hazelworm . Deze had denk ik zijn winterkwartier al ingericht , het was een mooi volwassen exemplaar . Wat een mooie dieren toch . De eigenlijk pootloze hagedis tref je niet vaak aan vanwege zijn verborgen levenswijze .

Daar reed ik dan over de Rimburgerweg en in een ooghoek zag ik haar : een Reegeit tegen de helling . Ondanks het verkeer dat langs reed . Ik trok de auto naar de kant en liep behoedzaam er naartoe tot bijna aan de beek . Ze zag me wel , keek me een 30tal seconden aan en ging er vandoor . Één van die momenten die gewoon mooi zijn .

Voor mij is dit zo’n tijd dat veel waarnemingen niet meer mogelijk zijn , veel insecten zoeken hun schuilplaats op , of sterven . Óf , zoals Atalanta’s die gaan trekken . Toch is rondneuzen nog altijd wel leuk en één van die leuke kleine dingen die je in een bos kunt tegenkomen is het Kleverig koraalzwammetje ofwel het Kabouterkampvuurtje . Mooi om te zien , maar wel klein : ca 4cm hoog .

Op mijn lijstje met insecten staan natuurlijk nog een hoop soorten die ik graag nog zou willen tegenkomen . En dat hoeven beslist geen zeldzaamheden te zijn , maar gewoon om de lijst completer en langer te krijgen . Sommige soorten in Nederland zal ik nooit zien hier in het Zuiden : de Veenmol en de Julikever behoren tot die groep . Maar gisteren , het was een zonnige dag voor de afwisseling , waren we aan het wandelen onder aan de steenberg in Brunssum en daar zat die dan in het gras : de Grote beer . Zomaar . Ik verwijderde voorzichtig wat grashalmen die anders ook op de foto zouden komen en de nachtvlinder bleef ondanks dat rustig zitten . Een mooi fotomomentje , daarna lieten we hem rustig zitten en vervolgden onze weg .

Biodiversiteit is een groot woord . In het stroomgebied van de Rode beek kom je natuurlijk veel meer tegen als insecten alleen , hoewel daar wel de nadruk op ligt . Maar ook planten , bomen , vogels en zoogdieren horen daarbij . Teveel om allemaal op een website te plaatsen en niet alles heeft mijn interesse . Maar de aanschaf van de EF 70-300mm van Canon maakt het nu mogelijk om ook vogels leuk op de plaat te krijgen . Dus komt er een nieuw tabblad / pagina 🙂 . Bovendien zijn er intussen een 30-tal foto’s vervangen door mooiere en/of nieuwere , een proces dat eigenlijk nooit ophoud …….

werd een vlinder ? Ach , met een Witvlakvlinder en een Agaatvlinder was dat inmiddels goed gelukt . Enkele dagen geleden tijgerde er een dikke rups over het terrein van de manege in Schinveld . Ik heb hem verzameld en foto’s gemaakt , en na enkele dagen verpopte de rups zich . Determinatie wees uit dat het om een Teunisbloempijlstaart gaat , dus ik hoop dat de vlinder eruit gaat komen , alleen al voor de mooie foto’s 🙂 . Wondertjes van onze natuur 🙂 .