Vorig jaar had ik een wespensoort ontdekt in Brunssum die volledig nieuw was voor Nederland , de Prionyx kirbii , een langsteelgraafwesp . Detail : deze soort is al eerder gespot in België , ook in een gebied waar vroeger mijnbouw was . De soort gedijt op warme , steenachtige gronden en dat was in Brunssum : een voormalige steenberg van de Staatsmijn Hendrik . Een wespenkenner heeft inmiddels contact opgenomen en mij gevraagd om foto’s en gegevens van de biotoop . Dat is nu verwerkt in een manuscript / artikel voor een entomologisch maandblad . Dát vind ik best wel vet 🙂

In de vlinderval vang ik regelmatig soorten die ik nog niet had , en onderstaande had ik ook niet : de Windepijlstaart . Een beest om respect voor te hebben : bijna 9 cm , een joekel , en een geweldig mooie soort ook . De wonderen zijn de wereld nog niet uit 🙂

Zó heet die oude mergelgroeve die omgetoverd werd tot natuurgebied(je) . Een aparte biotoop : kalksteen , flora en fauna daarop afgestemd , dus altijd wel iets aparts . Ok , die Smaragdlibel kregen we maar niet op de foto , die had ik nog niet . Onderstaande nieuwelingen hebben we wel gespot , en nog meer . Maar dit zijn de mooierds :

Direct om onze tuin heen ligt een gemeenteplantsoen . Als de gemeentewerkers komen om te snoeien , vragen we altijd om zoveel mogelijk te laten staan , en langzaam veranderd dat in een , voor de meesten , chaos . Ik loop er regelmatig doorheen en laatst viel me een bladwesp op met felrode dijen . Bijzonder , maar het zenuwachtige diertje liet zich niet makkelijk fotograferen . De dag daarop zag ik hem weer : in copula ! Ik heb beiden gevangen voor op de foto 🙂 Macrophya diversipes . Maar dat is niet alles , in onze vuurkorf zag ik een wants die ik niet direct kon plaatsen en dat bleek een Slanksprietrandwants te zijn ! Beide soorten staan als zeldzaam te boek , tja , verbaasd was ik wel . Onze eigen tuin !

Hier enkele voor mij nieuwe soorten die ik heb vastgelegd laatste dagen . Thuis in de vlinderval , andere langs de Rode beek :

Daar ging ik dan op pad met mijn vrouw naar het Schutterspark in Brunssum . Er was niet zo bijzonder veel , wel Oranjetipjes maar die wilden niet op de foto . Onderweg brak ik een omgevallen rotte berk open en toen kwam het : naast Engerlingen en volwassen mannetjes van het Klein Vliegend hert kwamen we een klein kevertje tegen die ik zo niet kende , dus nam ik hem mee . Leuk 🙂 Foto’s gemaakt en op facebook gezet , de soort kon ik maar niet rond krijgen op waarneming , maar enkele keverkenners buitelden bijna over me heen . Het zou kunnen gaan om de Uloma culinaris en die kwam in Nederland niet voor . Dus : terug naar plaats delict en jawel hoor : ik vond er nog drie . Die zijn op de plaat gezet en worden verstuurd naar enkele kenners en Naturalis . Leuke sport 🙂

De avond was warm . Redenen te over om de val buiten te zetten en de volgende morgen een kijkje te nemen . Het voegt een dimensie toe aan je waarnemingen : wat normaal verstopt is of amper zichtbaar tijdens een nacht word je nu op een presenteerblaadje opgediend . Ik heb er geen spijt van , in één van mijn blogs staat die val beschreven en is relatief eenvoudig zelf te maken . Ik heb er geen spijt van :

Je komt niet altijd iets bijzonders tegen in een vlinderval , maar deze keer had ik iets wat ik nog niet bij de digitale verzameling had : een Dennenuil . Wat een mooie soort 🙂

Ik liep het trapje op naar het houten terras en mijn oog viel op een roodzwart beestje . Ik dacht eerst een kortschildje , maar bij nader inzien een wants . Naar binnen en foto’s gemaakt . Op waarneming kun je foto’s uploaden en direct beeldherkenning laten werken ; het was een Rood-zwarte sikkelwants en dát is een absolute zeldzaamheid in Nederland . Bekend van enkele waarnemingen . Niet te geloven 🙂

Ik ben geboren in 1957 . Ruim 12 jaar na de Tweede wereldoorlog . Mijn jeugd was geweldig , Nederland zat midden in de wederopbouw . Er was werk genoeg en we werden opgevoed met vooral plichtsbesef en verantwoordelijkheden . Maar alles had ook een keerzijde : een booming industrie , woningbouw , het toenemen van nationaal en internationaal reizen nam een hoge vlucht . Het kon allemaal niet op maar de keerzijde van deze exponentiële groei werd ook langzaam duidelijk . Ontbossing , de plasticsoep , een verpeste atmosfeer , ach , we wisten het wel . Maar deden er vervolgens weinig mee , je draaide mee in het machientje zoals van je verwacht werd .

En toen kwam COVID-19 . Zomaar een virus uit het verre Oosten die niets met een normaal griepje te doen had . Ik was verkouden en mocht vervolgens de komende weken niet meer op mijn werk verschijnen . En zo vele anderen . De wereld staat op zijn kop , aandelenmarkten zakken in elkaar , die opgeblazen luchtzakken bleken eigenlijk geen moer waard . Maar wat ik tot nu toe gezien heb is dat de natuur wel blij is : daar gaat het leven door . Water word schoner ( dolfijnen in Venetië ? ) , nagenoeg geen luchtverkeer en straatverkeer is ook gereduceerd tot het noodzakelijke .

De mens zal tot bezinning moeten komen , misschien hét moment om de maatschappij anders in te richten . Niet meer die eeuwige groei ( waarvoor ? ) , meer sociale cohesie en datgene belonen wat er echt toe doet . Dat was tot nu toe nagenoeg nooit . Geen kapitalen naar een kleine elite die miljarden verdiend , maar het geld eens gebruiken waar het echt nodig is . Er is genoeg op de wereld .

Maar het weerhield mij er natuurlijk niet ervan om mijn vlinderval eens uit te proberen en de eerste keer was het al raak : 4 nachtvlinders 🙂 . En een tochtje naar de steenberg ( nagenoeg geen mensen ) leverde ook alweer wat nieuws op . De natuur gaat gewoon door . Met of zonder mensen . Zonder misschien zelfs beter ……… Wees voorzichtig !

Honderden foto’s staan geduldig te wachten op de harde schijf . Daarvan zijn twee backups om te voorkomen dat er ook maar iets verloren gaat . Die harde schijven kunnen het ook begeven , een kwestie van tijd . Nu kun je vandaag de dag heel makkelijk een tooltje downloaden via sites waar foto albums verkocht worden . Daar kun je je foto’s in plaatsen , croppen , van tekst voorzien , uitlijnen en het resultaat is ronduit mooi te noemen . Ik heb dit gedaan met alle waarnemingen tot nu toe , van elke soort een foto , van 2012 tot en met december 2019 . 120 pagina’s , 800 foto’s , hoogglans en met een mooie kaft , bijna professioneel te noemen . Oplage ? Één exemplaar 🙂